Stapje terug naar de normale wereld.

''Het doet wat met een mens''. 

Een uitdrukking die nu meer dan ooit uit onze monden vloeit.Soms wat schor, aarzelend. Alsof men de stand van zaken niet willen benoemen.

Stapje in de juiste richting.
Het is vandaag drie mei. Morgen gaan we terug een klein stapje zetten richting het normale leven. De corona maatregelen worden namelijk verzwakt.

Toch gelden er nog steeds regels, regels waaraan we ons moeten aan houden of we dat nu willen of niet. Als jij een van de mensen bent die de regels volgt dan wil ik even zeggen dat ik trots op je ben. Je moet het ook eens horen van anderen hoe goed je het wel niet doet in deze omstandigheden. Het is moeilijk en vaak is de eind weg eindeloos. Maar we scharrelen ons erdoor want zo is een mens nu eenmaal. Niet aangepast aan de plotse veranderingen in het leven. We zijn routine mensen, hebben nood aan een geplande dagindeling.

Afspreken met twee vrienden.
Maar morgen zullen we een kleine verandering zien in vergelijking met de voorbije weken.. Ik lees even een artikel in de krant door waarin kort samengevat staat wat  er verandert wordt. En op 1 van deze nieuwe regels valt mijn oog. Deze regel maakt al meteen mijn dag. Afspreken met twee vrienden. Yes, ik zal eindelijk andere mensen zien dan mijn ouders en mijn zus en broer. Ik snakte hiernaar. Eindelijk mijn verhalen die niet bestemd zijn voor het luisterend oor van mijn ouder eens te kunnen delen met mijn vrienden.