Opvallende veranderingen in het ziekenhuis.

Inspiratieloos.
Vandaag had ik een dag waarbij ik maar geen nieuwe inspiratie kon vinden voor een blogartikel. Ik heb niets speciaals meegemaakt of gezien. Dus scrolde ik eens door Sociaal.net.

Artikel met psychiater Thomas Pattyn.

Daarbij viel mijn oog op het artikel: Psychiater Thomas Pattyn: ‘Wat gaan we straks doen om te ontladen?' Hij is crisispsychiater voor het Universitair psychiatrisch centrum KU Leuven. Hij merkt op dat de aantal crisisopnames hetzelfde zijn gebleven maar dat vooral de doelgroep die binnenkomt anders is. Voordien waren het vooral mensen met psychotisch of een manisch toestandsbeeld. Nu zijn dit vooral mensen met ADHD of Autisme. Er verandert te veel voor hun waardoor hun rust verstoord is en ze er niet goed weg mee kunnen. Wat ook nog opviel is dat er mindere opnames zijn door personen met angst, depressie of zelfmoordgedachten. Hij denkt dat dit komt omdat het ziekenhuis nu wordt gezien als een onveilige plaats.

Thomas merkt ook op dat er nu meer wordt samengewerkt tussen zijn collega's. Doorverwijzingen naar hem of naar anderen gebeurde vroeger veel meer via mail. Nu is er tijd, dus ook de tijd om elkaar op te bellen en te overleggen. Ikzelf, zeg dat we een nieuw tijdperk in zullen gaan. We hebben nu ontdekt hoe het is om vele dingen online te doen. Dit zal zeker bij ons blijven hangen want we hebben veel voordelen ontdekt. Deze corona-crisis zal nog jarenlang voelbaar zijn in de dingen die we dan anders zullen aanpakken dan nu.
Nu ontdekken we ook hoe belangrijk de mensen in de zorg wel niet zijn. En dit terwijl deze juist maar een gemiddeld langs de lage kant  loon krijgen.Wat zijn wij met dokters als we geen verpleegsters hebben? Ik ben er zeker van dat er hier ook een verandering in zal gebeuren. Eventueel een loonstijging.

https://sociaal.net/verhaal/psychiater-thomas-pattyn/